Udało się! Wybraliśmy 10 polskich książek roku 2017. Jak to zwykle bywa z zestawieniami, niektórych książek tutaj brakuje, a z niektórymi naszymi wyborami nie wszyscy muszą się zgodzić. Przedstawiamy wam listę lektur, które koniecznie trzeba poznać. Święta to doskonały moment na nadrobienie książkowych zaległości. W naszym redakcyjnym top 10 znalazły się powieści, reportaże, biografie, eseje, wielkie powroty i zaskakujący debiut.
„Białowieża szeptem” – Anna Kamińska
Po znakomitych biografiach Simony Kossak i Wandy Rutkiewicz Anna Kamińska powraca z portretem Puszczy Białowieskiej. „Białowieża szeptem” to opowieść o miejscu, o którym wszyscy słyszeli, ale nikt o nim nic nie wie. Książka jest efektem wielogodzinnych rozmów pisarki z mieszkańcami Puszczy, które obfitują w ludzkie tajemnice, wiejące grozą wspomnienia i wielopokoleniowe historie rodzinne. „Białowieża szeptem” to wyjątkowa biografia ukazująca ludzką twarz najstarszej puszczy Europy.
„Mikrotyki” – Paweł Sołtys
Ten debiut powinien ukazać się już dawno temu. Paweł Sołtys, znany szerszej publiczności jako Pablopavo, zdecydował się na wydanie swoich miniatur literackich, krótkich opowiadań, których głównym bohaterem są warszawskie blokowiska z lat 90. „Mikrotyki” to pełne sentymentu opowieści o przyjaźni, miłości i zdradzie, litrach wypitego alkoholu, setkach wypalonych papierosów, trudnych rozmowach i beztrosce dorastania.
„Czarna” – Wojciech Kuczok
„Czarna” Kuczoka to kolejna książka oparta na prawdziwych wydarzeniach wydana w serii „Na f/aktach” Wydawnictwa Od Deski Do Deski. Tym razem inspiracją do powstania powieści była zbrodnia dokonana w małej, podlaskiej miejscowości w 2002 roku. Wojciech Kuczok bawi się formami literackimi, żongluje sposobami prowadzenia narracji i w biegły sposób prowadzi fabułę do zaskakującego zakończenia. „Czarna” to historia o rutynie, zdradzie i zazdrości, które doprowadziły do tragedii.
„Afronauci” – Bartek Sabela
Nie od dziś wiadomo, że Polska reportażem stoi. Zdolny, młody polski reportażysta po książkach o (byłym) Jeziorze Aralskim i Saharze Zachodniej znów powraca w egzotyczne strony i zabiera czytelników do Zambii. W 1964 roku do kraju zaczęli przyjeżdżać amerykańscy dziennikarze. Tematem ich relacji nie był bynajmniej kolejny afrykański konflikt czy powstanie nowego państwa. Reporterzy chcieli za wszelką cenę poznać plany Edwarda Mukuka Nkolosoa, założyciela Narodowej Akademii Nauki, Badań Kosmicznych i Filozofii, którego marzeniem był podbój kosmosu przed Amerykanami i Rosjanami. Sabela przedstawia pasjonującą historię o zderzeniu nauki z afrykańską naturą i lokalnymi wierzeniami.
„#Upał” – Michał Olszewski
Żyjemy w coraz bardziej scyfryzowanym świecie – według koncepcji internet of things (internetu rzeczy) w ciągu najbliższych kilkunastu lat przynajmniej trzydzieści urządzeń codziennego użytku wokół nas będzie podłączonych do sieci. Między innymi o tym jest ostatnia książka Olszewskiego. O wciągnięciu w świat portali społecznościowych, o strachu przed byciem offline, o fantomowym uczuciu wibracji telefonu. Bardzo aktualna, ważna i zmuszająca do refleksji kronika przyszłości. A może codzienności?
„Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu” – Dorota Masłowska
Dorota Masłowska w swoich felietonach opisuje polską rzeczywistość z dużą dozą czarnego humoru, ironią oraz ogromną erudycją. Autorka „Wojny polsko-ruskiej” na warsztat bierze głównie wytwory rodzimej popkultury, które mimo że są często krytykowane, wyśmiewane i marginalizowane, mają ogromny wpływ na życie codzienne milionów ludzi. Jak to trafnie sformułowano na okładce Masłowska „przetrząsa lumpeks kultury współczesnej”, wyszukuje w nim nieoszlifowane diamenty, a następnie bez obróbki mechanicznej stara się ukazać ich urok.
„Exodus” – Łukasz Orbitowski
Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest rzucić cały swój świat, rodzinę, zniszczyć swoje dokumenty, telefon, wziąć kredyt i wyjechać, zacząć nowe życie? O tym jest „Exodus”, nowa książka Orbitowskiego, która kusi nie tylko fabułą i okładką, ale również cytatem Crowleya na pierwszej stronie. Główny bohater zabiera nas w swoją podróż do Berlina, obozu uchodźców w Słowenii, mrocznej i niebezpiecznej Ljublany, a przez cały czas skazany jest tylko i wyłącznie na siebie. Także pozostaje mi życzyć wam – „wędruj samotnie i śpiewaj” z „Exodusem” pod pachą!
„Peryferyjczyk”– Marcin Kołodziejczyk
Marcin Kołodziejczyk po raz kolejny wyrusza tam, gdzie nie decyduje się wyruszyć nikt inny. Do miejsc pozornie nieciekawych, nudnych i szarych. Jego najnowsza książka to czterdzieści pięć reporterskich miniatur ukazujących ludzi z peryferiów nie tylko geograficznych, ale również mentalnych.
„Iłła. Opowieść o Kazimierze Iłłakowiczównie” – Joanna Kuciel-Frydryszak
Kolejna biografia tym razem traktuje o kobiecie – wnuczce Tomasza Zana, przyjaciela Mickiewicza – człowieku literatury, poetce, prozaiczce tłumaczce i dramatopisarce. Do historii przeszła nie tylko ze względu na swoje przyjaźnie i pochodzenie, ale również z powodu piastowania urzędu sekretarza jednego z najważniejszych Polaków XX wieku, Józefa Piłsudskiego. To dzięki Kazimierze Iłłakowiczównie przetrwało wiele zapisków i wspomnień Marszałka. Pozycja obowiązkowa dla miłośników biografii.
„Rzeczy, których nie wyrzuciłem” – Marcin Wicha
Po doskonale przyjętej książce „Jak przestałem kochać design” Marcin Wicha powraca ponownie pod szyldem krakowskiego Karakteru. Tym razem przedstawia bardzo trudne doświadczenie, jakim jest utrata matki. Jego książka to coś na granicy eseju i autobiografii, pięknie napisane epitafium, o tym, że niemożliwe jest przygotowanie się na odejście najbliższych osób. Wicha pięknym językiem opisuje pustkę i tęsknotę, a także przedmioty, które zostały po matce – to dzięki nim przypomina sobie wspólnie spędzone chwile. „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” to pełna refleksji, poruszająca i doskonale napisana książka.