Crowdfunding ma to do siebie, że raz się udaje, a raz prowadzi do totalnej klęski. Wpływać na to może wiele czynników: kiepska promocja, słaby pomysł na książkę, brak konsekwencji czy zaniedbania wydawców. Poniżej prezentujemy kilka spektakularnych sukcesów i dużych porażek akcji crowdfundingowych.
O aplikacjach, które pozwalają na przeczytanie pierwszego tomu Harry’ego Pottera nawet w 77 minut, już pisaliśmy i na podstawie autopsji potwierdzamy, że to jest możliwe. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom naszych czytelników, postanowiliśmy napisać krótkie zestawienie wtyczek RSVP, które pozwalają na wykorzystywanie tego sposobu czytania w przeglądarkach internetowych.
O tym, że istnieją aplikacje, które pozwalają na przeczytanie pierwszego tomu Harrey’ego Pottera nawet w 77 minut, już pisaliśmy i potwierdziliśmy ten fakt. Choć wydaje się to nieprawdopodobne, aplikacje korzystające z technologii RSVP rzeczywiście w widowiskowy sposób przyspieszają tempo naszej lektury.
W niniejszym cyklu artykułów omówiłam różne niuanse wiążące się z zastosowaniem nowych technologii w przypadku książki i tym, jakie ma to konsekwencje dla jej estetyki. Skupiłam się jednak na najbardziej standardowym i popularnym „dziecku” fuzji ekranu i literatury, czyli e-booku. Należy pamiętać, że jest to jeszcze bardzo młode i rozwijające się zagadnienie, dlatego też obecny stan rzeczy może (i powinien) szybko się zdezaktualizować. E-book taki jak EPUB i MOBI na Woblinku to jednak w największej mierze użytkowa forma książki – ze względu na konieczność dopasowania się do różnego rodzaju czytników nie wykorzystuje się tam artystycznego potencjału drzemiącego w nowych technologiach. Czas zatem na wisienkę na torcie, czyli obszar, gdzie wszystko może się zdarzyć: awangardę.
Osoby, które dużo czytają, często wpadają w pułapkę zbieractwa. Ich książki szybko przestają mieścić się na regałach, zagarniają szafki, parapety, biurka, stoły, przejmują podłogę. Życiowa przestrzeń ich właściciela kurczy się do rozmiaru chusteczki, bałagan jest nieskończony. A mimo to pozbywanie się nadmiaru książek w wielu osobach budzi silny sprzeciw. Nadajemy książkom taką dużą wartość emocjonalną, że nie potrafimy się ich wyrzec. Zasada szacunku do książki zdaje się silniejsza od wszelkich naszych innych zasad (np. tych dotyczących utrzymywania porządku czy antykonsumpcjonizmu). Nie mówiąc już o tym, że rosnący księgozbiór może być też dla nas źródłem dumy i satysfakcji.
Księgarnia przypominała raczej elektronowe laboratorium. Książki to były kryształki z utrwaloną treścią. Czytać można je było za pomocą optonu. Był nawet podobny do książki, ale o jednej, jedynej stronicy między okładkami. Za dotknięciem pojawiały się na niej kolejne karty tekstu. Ale optonów mało używano, jak mi powiedział robot-sprzedawca. Publiczność wolała lektony – czytały głośno, można je było nastawiać na dowolny rodzaj głosu, tempo i modulację. Tylko naukowe publikacje o bardzo małym zasięgu drukowano jeszcze na plastyku imitującym papier.
Stanisław Lem, Powrót z gwiazd (1961)
W grudniu zeszłego roku pisaliśmy o bardzo interesującym felietonie Simona Jenkinsa, który postawił tezę, że biblioteki umierają (choć nie ma to nic wspólnego ze spekulowanym spadkiem czytelnictwa).
Przez rynek czytników przewinęło się już kilku odważnych graczy stosujących kolorowe wyświetlacze w czytnikach. Jednak przez wzgląd na zastosowanie raczkującej wówczas technologii, prototypy okazały się fiaskiem i nie zostały ciepło przyjęte na rynku. Jednak w przyszłym roku możemy spodziewać się, że producenci czytników zaczną rozwijać kolorowe wyświetlacze. Dlaczego? Wszystko za sprawą nowej technologii E Ink zwanej ACEP.