Zośka Papużanka – kilka pytań do autorki „Przez”

w dziale Archiwum/Ciekawostki/Co słychać?/Jak oni czytają/Sławni czytają by
Stacji: Literatura najnowszego numeru miesięcznika „Znak” po Barbarze Sadurskiej, Joannie Rudniańskiej, Marcie Dzido czy Oldze Hund, wystąpiła Zośka Papużanka. W papierowym wydaniu miesięcznika „Znak” znajdziecie jej nowe opowiadanie.

Zośka Papużanka w miesięczniku odpowiada na pytania z krótkiego kwestionariusza:

Czego szuka Pani w literaturze?

Niczego nie szukam. To mnie samo znajduje. Nie mam żadnych oczekiwań, jeśli książka mi się nie podoba – odkładam ją, jeśli wciąga – czytam do końca. Ale nie oczekuję. Autor mi daje to, co chce mi dać – jeśli trafia w moje upodobania, to świetnie. Ale nigdy się nie nastawiam, że książka spełni jakieś oczekiwania albo coś mi da.

W jaki sposób Pani pracuje?

Bardzo nudny. W wolnym czasie. Nie mam żadnych wyznaczonych na to godzin, piszę, kiedy mogę. Najczęściej przy stole w kuchni. Zawsze piórem i zawsze po papierze, inaczej nie umiem.

Co najchętniej Pani czyta?

Przeróżne rzeczy czytam. Lubię nowe nazwiska i formy, lubię też autorów starych, sprawdzonych. Kiedy wchodzę w jakiegoś autora, staram się przeczytać go do dna – teraz fascynują mnie Joseph Roth i Amos Oz.

Jaką funkcję może współcześnie spełniać / spełnia literatura?

Trudno mi mówić w ogóle o funkcji literatury, tak w czasach dzisiejszych, jak i kiedyś, bo nie mam przekonania, że ona spełnia jakąś szerszą, społeczną funkcję. Na pewno spełnia wiele funkcji prywatnych, dla każdego inną. Dla mnie – przede wszystkim estetyczną, mam z kontaktu z literaturą estetyczną przyjemność. Prof. Andrzej Borowski powiedział kiedyś na swoim wykładzie, co prawda o poezji, ale można ten pogląd na całą literaturę rozciągnąć śmiało – że nie jest oczywiste, iż jest cokolwiek warta. Nie jest oczywiste.

miesięcznik znak zośka papużanka
Znajdź „Miesięcznik Znak” w formie ebooka na Woblink.com

Fragment opowiadania:

„Nie byłoby w tym pewnie nic dziwnego, gdyby nie to, że ja ojca nie mam. On cały czas gdzieś był, ale ja go nie miałam. Wcześniej spotkałam ojca dwa razy, pierwszy raz, kiedy musiałam wyrobić paszport, jakiś wyjazd z liceum na wycieczkę,
konieczne podpisy obojga rodziców, przyszedł i się podpisał, i mama powiedziała, że to jest
ojciec. Zdjęłam kurtkę, przewiesiłam ją przez oparcie krzesła. Jeszcze nie wiem, czy tego chcę, czy
chcę w niej grzebać jak w ciasteczku z wróżbą, dzisiaj spotka cię coś niezwykłego, dzisiaj spotka
cię cudze życie w pięciu aktach.”

Zośka Papużanka – biogram:

Mieszka i pisze w Krakowie. Autorka powieści Szopka (2012), On (2016), Przez (2020) oraz zbioru opowiadań Świat dla ciebie zrobiłem (2017). Nominowana do Nagrody Literackiej Nike, Paszportów „Polityki”, Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia. Stypendystka Instytutu Genshagen i miasta Krakowa. W Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie obroniła pracę doktorską poświęconą recepcji sztuk teatralnych Federica Garcíi Lorki na scenach polskich. Uczy języka polskiego.