Literatura od zawsze była źródłem inspiracji dla twórców filmów i seriali. Równie często natchnienia w książkach szukają twórcy gier, którzy w swoich produkcjach starają się przełożyć książkową opowieść na interesujący gameplay, bądź tworzą kontynuację danej historii. Oto najciekawsze gry na podstawie książek.
Gry na podstawie książek:
Wiedźmin
Zestawienia nie mogliśmy zacząć inaczej. Za sprawą premiery długo wyczekiwanego serialu Netflixa, „Wiedźmin” jest na ustach całego świata. Na podstawie serii Andrzeja Sapkowskiego powstały trzy kultowe gry, w których gracz wciela się w postać Wiedźmina Geralta z Rivii (okazyjnie można sterować również Ciri).
Najważniejszą z nich jest trzecia część – „Wiedźmin 3: Dziki Gon” – uważana za jedną z najlepszych gier wszech czasów. Produkcja, która kosztowała przeszło 300 milionów złotych, przyniosła największy rozgłos polskiej firmie producenckiej odpowiedzialnej za stworzenie gry – CD Project RED. Od premiery minęło prawie pięć lat, jednak „Dziki Gon”, dzięki Netflixowej ekranizacji, dostał drugie życie. Gra ponownie pojawiła się na listach bestsellerów.
Obecnie spółka CD Project warta jest około 26 miliardów dolarów, co sytuuje ją wśród największych polskich przedsiębiorstw na świecie. Analitycy szacują, że przychody spółki mogą osiągnąć nawet 850 milionów dolarów.
W grze poruszamy się po otwartym świecie – sterujemy tytułowym Wiedźminem. W czasie rozgrywki polujemy na potwory, rozwiązujemy zagadki, bierzemy udział w pojedynkach i intrygach. Podczas wędrówki zbieramy przedmioty i udoskonalamy swoje umiejętności. Na swojej drodze spotykamy wiele postaci z sagi Sapkowskiego, chociaż fabuła gry znacznie odbiega od linii fabularnej powieści.
H.P. Lovecraft i „The Sinking city”
H.P. Lovecraft to jeden z najważniejszych twórców literatury grozy w historii. Mowa tu nie tylko o jego dorobku artystycznym, ale również o wpływie, jaki amerykański pisarz wywarł na przyszłe pokolenia twórców – innych pisarzy, autorów gier, scenarzystów, malarzy, a nawet muzyków. O Lovecrafcie pisaliśmy na naszej stronie wielokrotnie, odsyłamy zatem do artykułów o stworzonej przez niego mitologii oraz krótkiego przewodnika po jego bibliografii.
Na podstawie dzieł Lovecrafta powstało kilkadziesiąt gier komputerowych, karcianych, fabularnych i planszowych. Wśród gier komputerowych i na konsole można znaleźć wiele gatunków – gry typu FPS, gry turowe, point-and-click, platformówki i zręcznościowe. Punktem łączącym wszystkie tytuły jest ich niepowtarzalna atmosfera – Lovecraft w swoich opowiadaniach łączył horror, thriller i podlewał to wszystko nutą paranoi i psychozy. Te wszystkie czynniki w swoich grach próbowali zawrzeć twórcy gier. W grach na podstawie dzieł Lovecrafta dominują mroczne motywy, zawiłe zagadki, zdarzenia z pogranicza jawy i sennego koszmaru.
Warto tutaj wspomnieć o najświeższej produkcji – „The Sinking City”, ukraińskiego studia Frogwares. W grze wcielamy się w postać prywatnego detektywa z Bostonu Charlesa Reeda. Przybywamy do małego rybackiego miasteczka Oakmont, które niedawno padło ofiarą powodzi, spora część miasta w jej skutku pozostała pod wodą. Do Oakland trafiamy w celu wyjaśnienia intrygujących i przerażających wizji, które nawiedzają Reeda.Wkrótce okazuje się, że zamiast znaleźć odpowiedzi na nie cierpiące zwłoki pytania, otrzymujemy jedynie kolejne zagadki.
Metro 2033
Wszystko zaczęło się od książki Dmitrija Glukhovsky’ego pod tytułem „Metro 2033”. Rosyjski pisarz przedstawił w niej świat po katastrofie nuklearnej, w którym ludzie, by ukryć się przed promieniowaniem, zamieszkali tunele moskiewskiego metra. Glukhovsky napisał trzy bestsellerowe tomy swojej serii, które stały się inspiracją dla innych autorów. Inni pisarze zaczęli publikować w internecie swoje wersje post-apokaliptycznej historii, osadzone w tunelach metra różnych państw świata. Wkrótce książki zaczęły ukazywać się oficjalnie, w papierze, z logiem serii Metro 2033 na okładce. Do tej pory w uniwersum Metra 2033 wydano przeszło 100 książek cyklu.
Na podstawie uniwersum powstały do tej pory trzy gry – „Metro 2033” (2010), „Metro: Last Light” (2013) i „Metro Exodus” (2019). Są to typowe FPS-y – strzelanki, w których sterujemy bohaterem, używamy różnych przedmiotów, głównie broni.
W pierwszej części gry – „Metro 2033” – wcielamy się w Artema, znanego z serii książek Glukhovsky’ego. Chłopak jest jednym z ocalałych, który dostaje zadanie dostania się do legendarnego Polis, znajdującego się w centralnej części metra. Zadaniem bohatera jest poinformowanie tamtejszych mieszkańców o nadchodzącym niebezpieczeństwie. Po drodze Artem musi stawić czoła wielu przeciwnościom losu – mutantom, przedstawicielom innych frakcji, zawalonym tunelom i ograniczonym racjom amunicji i pożywienia.
W drugiej odsłonie gry, podziemne tunele metra coraz częściej atakowane są przez zmutowane zwierzęta zmutowane promieniowaniem. Akcja trzeciej części rozgrywa się kilka miesięcy po przygodach z „Metro: Last Light” – tym razem sterujemy Artemem, który został zmuszony do wyjścia na powierzchnię, by zobaczyć czy w innych częściach kraju znajdują się ocaleni po katastrofie.
https://www.youtube.com/watch?v=Xc2hhef-Nzo
The Path
“The Path” to krótka, mroczna gra stworzona przez niezależne studio znane ze specyficznych i klimatycznych gier, Tale of Tales. Pomysł na grę i cały szkielet fabuły zostały oparte na baśni o Czerwonym Kapturku, która musi przemierzyć las aby dotrzeć do domku babci.
Gra “The Path” rozpoczyna się w krwistoczerwonym pokoju. Znajduje się w nim sześć bohaterek w różnym wieku (najmłodsza ma 9 lat, a najstarsza 19) – każda z nich jest Czerwonym Kapturkiem, ale zupełnie innym. Odmienna jest również historia każdej z nich oraz jej interpretacja. Oczywiście, jak w każdej opowieści o Czerwonym Kapturku, tak samo i w “The Path” bohaterki podczas wędrówki do domku babci napotykają na swojej drodze wilka, znaczącego dla każdej z dziewczyn coś zupełnie innego. Założeniem gry nie jest podążenie prosto po wyznaczonej ścieżce do domku babci, ale zboczenie z niej i eksploracja pełnego tajemnic lasu.
Assassin’s Creed
Assassin’s Creed to popularna seria gier przygodowych z otwartym światem stworzona przez Ubisoft. Fabuła gier z początku serii jest skoncentrowana na trwającym od dawna konflikt asasynów i templariuszy.
Głównym protagonistą serii jest Desmond Miles. Za pomocą maszyny potrafiącej czytać ludzką pamięć genetyczną przeżywa wspomnienia swoich przodków i w ten sposób “wciela” się np. w Altaïra ibn-la’Ahada czy Ezia Auditorego da Firenze, asasynów będących jego pra przodkami. W serii wydarzenia dziejące się we współczesności przeplatają się z warstwą historyczną.
Jedną z inspiracji przy tworzeniu pierwszej części “Assassin’s Creed” (2007 rok) była powieść z 1938 roku napisaną przez Vladimira Bartola pod tytułem “Alamut”. Opowiedziano w niej historię Hasana ibn Sabbaha oraz sekty asasynów. Tytuł książki jest nawiązaniem do twierdzy – ośrodka asasynów. Na początku powieść nie odniosła zbyt dużego sukcesu, na początku w Słowenii, a na świecie po ataku terrorystycznym na World Trade Center z 11 września 2001 roku. Książka nie została przetłumaczona na język polski.
Motto asasynów z gry brzmiące „Nothing is an absolute reality; all is permitted” (nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone) to sentencja powieści Bartola.
Harry Potter i kamień filozoficzny
Świat Harry’ego Pottera wykreowany przez J.K. Rowling już dawno wyszedł poza cykl książek o przygodach młodego czarodzieja, stając się franczyzą, w ramach której powstały filmy, fanowskie produkcje i, rzecz jasna, gry.
Pierwsza gra przygodowa, w której gracz wcielał się w postać Harry’ego powstała w 2001 roku. Została wydana przez Electronic Arts. Oparta była o pierwszy tom serii “Harry Potter i kamień filozoficzny” i nosiła ten sam tytuł. W grze przenosimy się do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, w której podążając za fabułą uczymy się różnych sztuk magicznych, w tym rzucania zaklęć. Mamy możliwość zagrania w Quidditcha i zbieramy przedmioty potrzebne do wypełniania zadań oraz rozwiązywania kolejnych zagadek. Fabuła gry jest bardzo mocno inspirowana książkowym pierwowzorem, więc główna oś wydarzeń wygląda bardzo podobnie. Tak jak w powieści, głównym zadaniem Harry’ego jest przeszkodzenie Voldemortowi w powrocie.
Oprócz serii gier adaptujących kolejne tomy z cyklu powstały również przygodówki łączące uniwersum Pottera ze światem klocków LEGO, a także gra studia znanego z Pokemon GO wykorzystująca rozszerzoną rzeczywistość, w której gracze usuwają ze świata mugoli magiczne anomalie.
American McGee’s Alice
To pełna mroku, alternatywna wersja powieści Lewisa Carrolla „Alicja w Krainie Czarów” oraz „Po drugiej stronie lustra”. To przygodowa gra akcji została stworzona przez Rouge Entertainment. Wydało ją Electronic Arts w 2000 roku. Kraina Czarów przedstawiona w grach jest całkowicie inna od tej stworzonej przez Carrolla. To mroczne miejsce kojarzące się z koszmarem sennym. W grze napotykamy na tych samych bohaterów co w książkach, tyle, że dużo bardziej posępnych i pełnych mroku. Alicja musi podjąć próbę uwolnienia Krainy Czarów spod rządów siejącej krwawy terror Królowej Kier.
Warty uwagi jest także sequel powyższej gry “Alice: Madness Returns” (produkcja studia Spicy Horse, wydana przez Electronic Arts w 2001 roku). W drugiej części Alicja wraca do Krainy Czarów, która pod jej nieobecność zmieniła się w istny koszmar. W tej odsłonie gry Alicja może w każdej chwili powrócić z Krainy Czarów do rzeczywistości. Nie zdradzimy za wiele informacji dotyczących fabuły produkcji inspirowanych dziełami Carrolla. Im mniej gracz o niej wie, tym bardziej satysfakcjonująca okaże się rozgrywka.
I Have No Mouth, And I Must Scream
“I Have No Mouth. And I Must Scream” to gra przygodowa point-and-click z 1995 roku utrzymana w konwencji przerażającego thrillera science fiction. Fabuła tej produkcji została oparta na opowiadaniu Harlana Ellisona pod tym samym tytułem, za które otrzymał Nagrodę Hugo. Chociaż pisarz wyraził bardzo konkretne i negatywne stanowisko wobec gier komputerowych, to zgodził się na adaptację jego noweli. Pomagał nawet przy pisaniu scenariusza i dialogów, a także podłożył głos komputerowi AM.
W grze przedstawiono świat, w którym cała ludzkość zginęła w wyniku wojny nuklearnej. Komputer AM, odpowiedzialny za zagładę, uratował od śmierci, a następnie uwięził pięć osób. Zrobił to, aby móc torturować je w jak najbardziej wyrafinowany sposób zadając im ból zarówno psychicznie jak i fizycznie. Udręka bohaterów trwa od ponad 100 lat, a komputer stale przywraca ich do życia, aby móc bez końca torturować bohaterów. Gra została podzielona na 6 części, po jednej na każdą postać i dodatkowy, odblokowujący się po przejściu poprzednich.
Bitwa o Śródziemie
Ciężko sobie wyobrazić to zestawienie bez gry, której fabularnych korzeni należy szukać w książkach Tolkiena. Jedną z najciekawszych gier, które powstały w oparciu o „Władcę Pierścieni”, jest kultowa gra EA Games z 2004 roku. Na fali popularności ekranizacji, obok filmu powstało wiele produktów, które miały jeszcze mocniej podbić szum wokół produkcji Petera Jacksona.
Tak się złożyło, że powstała bardzo ciekawa gra strategiczna, w której możemy sterować wszystkimi postaciami, które pojawiły się w filmowej trylogii Władcy Pierścieni. Gracz może sterować zarówno oddziałami, jak i indywidualnymi postaciami. W „Bitwie o Śródziemie” możemy brać udział w dwóch kampaniach – po stronie „dobrych” (dzięki temu możemy sterować Gandalfem, Gimlim, Legolasem czy Gandalfem) i sił ciemności (możemy przywołać Barloga, siać spustoszenie sterując Nazgulami, a nawet samym Sauronem). Za produkcję odpowiedzialne jest studio EA.
Dante’s Inferno
„Dante’s Inferno” to pełen dynamiki slasher wyprodukowany przez studio Visceral Games i wydany przez EA Games w 2010 roku. Gra została stworzona w oparciu o „Boską komedię” Dantego, a dokładniej o część rozgrywającą się w Piekle.
Główny bohater gry, Dante, wraca do domu z wyprawy krzyżowej. Zamiast ukochanej Beatrycze zastaje tam jednak wyłącznie zniszczenie. Widzi także zamordowaną ukochaną, której duszę porywa Lucyfer. Chcąc uratować Beatrycze mężczyzna wyrusza w pościg. Aby ocalić jej duszę musi przejść przez 9 kręgów piekielnych i stawić czoła hordzie demonów i grzeszników. Rolę przewodnika Dantego pełni Wergiliusz.
Twórcy zinterpretowali włoski poemat dosyć luźno skupiając się przede wszystkim na samej walce, której u Dantego nie ma. Warto podkreślić, że chociaż z samej fabuły “Boskiej komedii” wzięto właściwie tylko szkielet fabuły i postaci, to piekło (każdy kolejny krąg i dusze w nich przebywające) z gry zostało stworzone w oparciu o opisy z poematu.
Swego czasu gra wywoływała spore kontrowersje. Część z nich okazała się chwytem marketingowym. Grę skrytykowali profesorowie z Uniwersytetu Columbia za przekształcenie głównych postaci w stosunku do dzieła włoskiego poety.
Ojciec chrzestny
Gdy myślimy o grach mafijnych, do głowy natychmiast przychodzi kultowa „Mafia”. Do dziś obecna w memach i pamięci sentymentalnych graczy – „Mafia” to najważniejsza gra gangsterska w historii. Ciężko wyobrazić sobie jednak jej powstanie bez „Ojca Chrzestnego”. Książka Mario Puzo i ekranizacji Francisa Forda Coppoli odcisnęły tak mocny ślad we współczesnej narracji o świecie mafijnym, że ciężko uniknąć, nawet pośrednich odniesień do tych dzieł.
W 2006 roku, 4 lata po premierze „Mafii”, pojawiła się na rynku się bliźniacza gra – „Ojciec Chrzestny”. Wydawało się, że gdy do gry takiej, jak „Mafia” dołożymy postaci znane z filmu Coppoli, to efekt wyjdzie jeszcze lepszy. Mimo, iż nie udało się stworzyć produkcji, która zachwiałaby popularnością „Mafii”, to trzeba przyznać, że gra wyszła bardzo solidnie.
Grę „The Godfather” zaczynamy jako najniższy w hierarchii „członek rodziny” Corleone. Wykonując zlecenia swoich zwierzchników, wdrapujemy się coraz wyżej w hierarchii. W trakcie gry spotykamy większość postaci znanych z książki i ekranizacji, z Donem Vito Corleone na czele. W grze bierzemy udział w pościgach, strzelaninach, napadach – nic ponad to co, na początku lat 2000 znane było z „Grand Theft Auto” i „Mafii” – zdecydowanie największą frajdę daje tutaj niepowtarzalna atmosfera. Gdy w tle rozbrzmiewa muzyka Nino Roty, gracz ma szanse poczuć się, jakby na chwilę wniknął w świat Mario Puzo.
Pozostałe gry na podstawie książek
Oczywiście interesujących gier, których fabuła opiera się na książkowych pierwowzorach jest więcej. W zestawieniu pominęliśmy chociażby serię gier o przygodach Sherlocka Holmesa, produkcję S.T.A.L.K.E.R. inspirowaną “Piknikiem na skraju drogi” braci Strugackich. Nie ma tutaj także adaptacji “Filarów Ziemi” Kena Folletta czy “Memorandy”, do której chciano przenieść charakterystyczne cechy powieści Murakamiego.
Nie sięgaliśmy też po kultowe adaptacje komiksów. Wystarczy wymienić serię o przygodach Batmana („Arkham City”, „Arkham Asylum”, „Arkham Knight”) czy Spider-Mana.
A jakie są wasze ulubione gry zrealizowane na podstawie książek?
Wybrali i opisali: Martyna Gancarczyk i Kuba Krasny